Lingvistmøte

Til stades: Inga, Maja, Sjur, Thomas

Saker:

• kva gjer vi med feil og inkonsistensar vi finn i referanseverka?
• dele opp leksikonene, avledning

kva gjer vi med feil og inkonsistensar vi finn i referanseverka?

Døme frå lulesamisk: BITJES

bitjes - bihtjása attr bitjes ??bihttja? -->skal være bihtja

O Korhonen:
bitjes bihtjás- attr bihttja ~ bitjes bitter; jfr. suvres,
tsibtsa

Kintel:
bitjes bihtjas- attr. bitjes el. bihtja	bitter, besk (om smak); jf. tsibtsa

Grounstroem:
pihtjas attr pihtja piht't'šasa
prihtjies - prihtjie

Andre adjektiv av same typen går slik:

báhkas báhkkasa báhkka
bihtjas

Eks: det kan vera avvikande attributtformer - det betyr ikkje at resten av formene ikkje fylgjer same system som andre adjektiv. I sma:

	sjuejmieh; pred. sjåajman	bedåret, forgapt
          ies -an

Forslagsvis oppføring i LexC:

bitjes:bixxx BITJES ;
bitjes+Use/-Spell:bihttja ATTR ; # Olavi Korhonen XXX har denne forma, som bryt
                                 # med systemet

dele opp leksikonene for å få fram avledningsmønstrene bedre

  galme:galm e_ES_EVEN:
  galme:galm es_ES_ODD ;

Mange adjektiv har ei avleiingsveksling frå 1 til 2:

                 attr     pred
                   v       v
             1     s       s
                   __________
             2     v       s
                   __________
             3     s       v
                   __________
             4     umlaut-system

Saami Languages (Sammallahti s.71-73)

Eksempel på slike adjektiv:

   attr     pred
galme   - galmes ->
galmes  - galmes  ->

baahke  - baahkes -
baahkes - baahkes ->
baahkebe -baahkemes
baahkesåbpoe -baahkesommes

Eks:Samme sak i sma: sjuejmieh; pred. sjåajman bedåret, forgapt (4)

Maja vil byrja å innføra denne avleiinga for i alle adjektiv.

Mogleg uvitskapleg språkhistorisk bakgrunn for ein del av adjektivproblema: Det som tidligere har vært en tydelig avledning, har etter hvert blitt slipt ned til at det som tidligere var klare mønstre er nå blitt blandingsmønster, der avledning og grunnord blir mer eller mindre sammenfallende, skillet mellom grunnord og avledning forsvinner og man står igjen med en blandingsbøying.